«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά. τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.
Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή.
Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί. Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται.
-Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν κοιμόμαστε;
-Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, την νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά, και οι ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τα πρόβατα την νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι ποιμένες πού αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό.
-Πώς ήταν Γέροντα, το σπήλαιο;
-Ήταν μία σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μία φάτνη, τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί πήγαινε κανένας φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ, επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και δεν είχαν πού να μείνουν, κατέληξαν σε αυτό το σπήλαιο. Εκεί ήταν το γαϊδουράκι και το βοϊδάκι, που με τα χνώτα τους ζέσταναν τον Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αὐτοῦ», δεν λέει ο Προφήτης Ησαΐας;
-Σε ένα τροπάριο, Γέροντα, λέει ότι η Υπεραγία Θεοτόκος βλέποντας τον νεογέννητο Χριστό, «χαίρουσα ὁμοῦ καὶ δακρύουσα» ἀναρωτιόταν:… «Ἐπιδώσω σοι μαζόν, τῷ τὰ σύμπαντα τρέφοντι, ἢ υμνήσω σε, ὡς Υἱὸν καὶ Θεόν μου; ποίαν εὕρω ἐπὶ σοί προσηγορίαν;»
-Αυτά είναι τα μυστήρια του Θεού, η πολύ μεγάλη συγκατάβαση του Θεού, την οποία δεν μπορούμε εμείς να συλλάβουμε!
-Γέροντα, πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως, ότι δηλαδή ο Χριστός «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου»;
-Για να ζήσουμε αυτά τα θεία γεγονότα, πρέπει ο νους να είναι στα θεία νοήματα. Τότε αλλοιώνεται ὁ άνθρωπος. «Μέγα και παράδοξον θαύμα τετέλεσται σήμερον», ψάλλουμε. Άμα ο νους μας είναι εκεί, στο «παράδοξον», τότε θα ζήσουμε και το μεγάλο μυστήριο της Γεννήσεως του Χριστού.
Εγώ θα εύχομαι η καρδιά σας να γίνη Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώση όλες τις ευλογίες Του.
Απόσπασμα απὸ το βιβλίο: «Περί προσευχής», Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ’ (σελ. 195-196). Εκδόσεις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» Σουρωτή Θεσσαλονίκης
Πηγή
Σοφά λόγια του Γέροντος Παϊσίου
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ύπνος μετά την δύση του ηλίου πολύ ωφελεί στο σώμα. Αλλά και η αγρυπνία μετά την δύση του ηλίου πολύ βοηθάει την ψυχή με την κατανυκτική προσευχή.
[Δηλαδή ό,τι ωφελεί το σώμα, βλάπτει την ψυχή]
Τραβάτε συνέχεια κομποσκοίνι, μέχρι να ξεπαγώσουν τα πνευματικά λάδια, για να πάρει εμπρός η πνευματική μηχανή, να δουλεύει μόνη της η καρδιά την ευχή.
[Τραβάτε συνέχεια......]
Δέξου την αδικία σαν μεγάλη ευλογία, γιατί αποταμιεύεις απ΄αυτήν ουράνια ευλογία.
[Ζωή είναι και περνά....,που λέει κι ο λαός]
Τον φτωχό άνθρωπο και ο ληστής ακόμη τον ευσπλαχνίζεται και τον ελεεί, ενώ τον πλούσιο ο ληστής τον κάνει ακτήμονα με άσχημο τρόπο.
[ Να μην στεναχωρούνται λοιπόν οι πτωχοί γιατί τους αγαπούν οι ληστές.]
Προσοχή, μη βγάλετε όνομα καλό, γιατί το όνομα σας θα γίνει ο μεγαλύτερος εχθρός της ησυχίας σας.
[Πολυ πνευματικό κι αυτό]
Παλαιά οι άνθρωποι είχαν ακρίβεια στην ζωή τους, ειλικρίνεια, τιμιότητα κ.τ.λ. Τα δε υλικά πράγματα τότε ήταν φθηνά. Τώρα, δυστυχώς, στα χρόνια μας έφυγε από εμάς τους ανθρώπους η ακρίβεια, και ακρίβυναν τα υλικά πράγματα.
[Παντού και πάντοτε υπήρχαν ανέντιμοι. Εννοεί εδώ πολύ παλαιά όταν δηλ. ζούσαν οι προπάτορες μας Αβραάμ,
Σάρα, Ισαάκ, Λωτ, Αυνάν, Θαμάρ, οι.... μεγάλες αυτές πνευματικές μορφές.]
Είτε καθρέπτης είναι κανείς είτε καπάκι από κονσερβοκούτι, εάν δεν πέσουν οι ηλιακές ακτίνες, δεν λαμποκοπάει.
[Μεγάλη σοφία!]
Περισσότερο εντυπωσιακή είναι ή δική σου ''σοφία'' βαρεμένε νά αναμασάς όλο τίς ίδιες μαλακίες σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήεχει βγαλει πολυς κοσμος χρημα απο την εκμεταλλευση του παισιου.δυστυχως δε μπορει ο ανθρωπος να βρει την ηρεμια του απο τα κορακια που τον πιανουν στο στομα του κ του βαζουν λογια που ποτε δεν ειπε
ΔιαγραφήΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΧΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΟΓΡΙΕΣ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΣΟΥΡΩΤΗΣ. ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ. ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ. ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ. ΕΝΑΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΧΡΗΜΑ. ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΚΑΛΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή